ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ 1965 - 1975

ΧΡΥΣΑΝΘΗ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ - ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ 1965 - 1975

  • Κωδικός Προϊόντος: BK-000-247
  • Διαθεσιμότητα: Διαθέσιμο
  • 5,00€

    10,00€

*Συγγραφέας: Χρυσάνθη Σωτηροπούλου

*Εκδόσεις: Θεμέλιο

*Έτος Έκδοσης: 1989

*Σελίδες: 188

*Κατάσταση: Πολύ Καλή

*ΘΕΣΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ - ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

*Η κινηματογραφία μιας χώρας είναι συνάρτηση πάρα πολλών παραγόντων που αλληλοεμπλέκονται σε μια πολυεπίπεδη διαδικασία με πολλά ενδιάμεσα στάδια και πολυάριθμες επιρροές. Οι γενικότερες ιστορικές και πολιτικές συγκυρίες, οι κοινωνικές ανακατατάξεις και αναταραχές, το πολιτιστικό γίγνεσθαι και κυρίως η οικονομική κατάσταση επηρεάζουν άμεσα και με αλληλοεξαρτώμενους μεταξύ τους όρους την κινηματογραφία μιας συγκεκριμένης περιόδου.

Η προσέγγιση της ελληνικής κινηματογραφίας, 1965-1975 πραγματοποιείται μέσα από την ανάλυση του θεσμικού πλαισίου και της κρατικής στάσης απέναντι στον κινηματογράφο. Η οικονομική κατάσταση προσδιορίζεται από τις εισπράξεις επί των εισιτηρίων, το ύψος της τιμής, τους φόρους που επιβάλλονται σ' αυτή, το συνάλλαγμα που διατίθεται για αγορά και δικαιώματα ξένων ταινιών, όσο και αυτό που εισπράττεται από την πώληση των ελληνικών. Η δομή και οργάνωση των εταιριών παραγωγής, οι πηγές χρηματοδότησης των ταινιών, ο αριθμός και τα χαρακτηριστικά των παραγομένων ταινιών και η κρατική αδιαφορία για ενίσχυση των πολιτιστικών προσπαθειών των ανεξάρτητων παραγωγών συγκροτούν την εικόνα της ελληνικής παραγωγικής διαδικασίας. Η διανομή που είναι ο μοναδικός δίαυλος επικοινωνίας μιας ταινίας με το κοινό καθορίζεται από τον τρόπο λειτουργίας των γραφείων εισαγωγής και εκμετάλλευσης, τους όρους εισαγωγής και προώθησης των ξένων ταινιών, τις εισπράξεις που πραγματοποιήθηκαν κατά χώρα προέλευσης, τον προγραμματισμό των αιθουσών και τους μηχανισμούς επιρροής του κοινού. Ο ρόλος του παράλληλου κυκλώματος διερευνάται μέσα από τις δυνατότητες πλουραλιστικής και ουσιαστικής καλλιτεχνικής ενημέρωσης που προσφέρει.

Η ενδεικτική παράθεση μερικών από τα χαρακτηριστικά στην συμπεριφορά του κοινού αποτελεί απόπειρα μιας πρώτης διερεύνησης των αιτίων που οδήγησαν στις αλλαγές που επήλθαν όσο αφορά την προέλευση του κοινού στις αίθουσες.