*Τίτλος: Το Πεθαμένο Λικέρ

*Συγγραφέας: Γιάννης Ξανθούλης

*Εκδόσεις: Καστανιώτης

*Έτος Έκδοσης: 1988

*Σελίδες: 157

*Σχήμα: 14 Χ 21

*Μαλακό εξώφυλλο

*Κατάσταση: Πολύ Καλή

*Η Παλαιοβιβλιοθήκη Θεσσαλονίκης είναι το μεγαλύτερο σύγχρονο παλαιοβιβλιοπωλείο

*Από το 1981 είχα βάλει στο μάτι τον πίνακα του Σαρτζέντ, που στολίζει το εξώφυλλο του βιβλίου. Όταν τον αντίκρισα, είπα ταραγμένος: «Αα... τούτους εδώ τους ξέρω κι ας μας χωρίζουν κάπου 100 χρόνια». Τους ήξερα, αλλά πώς; Άντε πάλι να ψάχνω μέσα σε γνώριμα βλέμματα -ένα τεράστιο στοκ βλεμμάτων. Ωστόσο, κάποια ιδιαίτερη ανάμνηση με οδήγησε από μόνη της στην υγρασία του παλιού ποτοποιείου, όπου γινόταν το «πεθαμένο λικέρ». Κι εκεί, στη γλυκιά αλκοολική σκουριά και στη σιωπή, βρήκα τους ήρωές μου. Τη Ραλλού, τον Φώτη κι εμένα. Ν' αγαπιόμαστε και να δενόμαστε με τα πιο κρυφά μυστικά, στη μυθική Κυψέλη του 1957. Παρασύρθηκα, έτσι, ζωντανεύοντας πράγματα παλιά αλλά αρωματικά και μεθυστικά, όπως το «λικέρ», όπως ο πόθος και ο φόβος των παιχνιδιών που παίζουν οι μεγάλοι -ονομάζοντας το παιχνίδι ζωή, ελπίζοντας σε κάποια σπλαχνική ασυλία. Τα παιχνίδια, όμως, δεν έχουν ανθρώπινη λογική. Είναι εκδικητικά από τη μαγική τους φύση, γιατί επιζούν και διαιωνίζονται μέσα από τα λάθη και τις αδυναμίες των παικτών τους. Πάντως, όλα ξεκίνησαν από το χαμόγελο και το βλέμμα μιας ζωγραφιάς, ένα απόγευμα στη Νέα Υόρκη.

...Στην Κυψέλη της δεκαετίας του '50, λίγο πριν σηκωθεί το καταλυτικό κύμα της "αντιπαροχής" για να εξαφανίσει τα σπίτια των μεσοαστών. Εκεί, τα δίδυμα αγόρια με τη μεγαλύτερη αδερφή τους Ραλλού μεγαλώνουν σε ένα πένθιμο όσο και στοργικό περιβάλλον με τη νέα χήρα μητέρα τους, τις αγαπημένες θείες και τα φαντάσματα μιας καλής αξιομνημόνευτης ζωής. Στο υπόγειο του σπιτιού βρίσκονται τα απομεινάρια του παλιού ποτοποιείου -επιχείρηση οικογενειακή- τόπος μυστηρίου και παιχνιδιού για τα τρία παιδιά. Εκεί άλλωστε θα "παίξουν" τον μυστικό γάμο, που, αν και παιχνίδι, θα καθορίσει όλη τους τη ζωή. Όσο για "Το πεθαμένο λικέρ", ο θρύλος το ήθελε με αφροδιασιακές ιδιότητες εξαιτίας του πνιγμού μιας εργάτριας για λόγους ερωτικούς σε ένα από τα βαρέλια τον καιρό της ακμής της επιχείρησης. Γύρω από ιστορίες, μισόλογα και ερωτηματικά, οι ήρωες ακολουθούν τη μοίρα τους, σφραγισμένη, έτσι κι αλλιώς, από τη μεθυστική πικρή γεύση του έρωτα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη όσο και μεταβατική εποχή.